Twój dysk twardy może być podzielony na wiele oddzielnych partycji. Każda partycja, chociaż będąca na tym samym fizycznym dysku twardym, jest traktowana jako całkowicie oddzielna od pozostałych partycji - tak, jakbyś miał zainstalowane kilka dysków twardych zamiast tylko jednego. W Windows każda partycja ma swoją własną literę napędu. Możesz mieć napędy C, D i E, które są traktowane jako osobne urządzenia, chociaż w rzeczywistości są przechowywane na jednym dysku twardym.

Aby systemy operacyjne mogły koegzystować na jednym komputerze, powinny być one zainstalowane na osobnych partycjach. Oznacza to, że aby móc wybierać przy starcie system operacyjny, musisz podzielić swój dysk twardy na partycje w odpowiedni sposób.

Partycjonując dysk dzielisz jego pojemność na osobne części o różnych rozmiarach. Powinieneś uważnie dobierać rozmiary każdej partycji, aby zapobiec wyczerpywaniu się miejsca na którejś z nich.

Ponieważ każda partycja jest traktowana jako osobne urządzenie, każda z nich musi być sformatowana w systemie plików. Formatowanie to proces tworzenia systemu plików na partycji. System plików to sposób, którego system operacyjny używa do przechowywania twoich plików - jest wiele różnych systemów plików, każdy z nich posiada zalety i ograniczenia. Główne systemy plików używane podczas instalacji dwóch systemów operacyjnych to NTFS, FAT32 i ext3. NTFS jest domyślnym systemem plików używanym przez Windows. Ubuntu traktuje ten system plików jako tylko do odczytu, choć istnieje możliwość ręcznego włączenia na nim trybu zapisu. ext3 to system plików używany przez Linuksa, do którego można uzyskać dostęp w Windows używając różnych narzędzi takich, jak ext2fs. FAT32 (znany także jako vfat) to system plików, do którego Linux może bezpiecznie zapisywać. Stąd FAT32 jest używany głównie do współdzielenia plików pomiędzy Linuksem a Windows.

S─à dwa r├│┼╝ne rodzaje partycji. Partycje podstawowe mog─à zawiera─ç tylko jeden system plik├│w i mo┼╝na ich utworzy─ç do czterech na jednym dysku twardym. Partycje rozszerzone mog─à zawiera─ç wiele innych partycji, ale mo┼╝na stworzy─ç tylko jedn─à na dysk twardy.

Gdy twój komputer uruchamia się, szybko sprawdza sam siebie na obecność niektórych problemów, a następnie przekazuje kontrolę aplikacji zwanej programem rozruchowym. Program rozruchowy przechowuje listę przechowywanych na komputerze systemów operacyjnych i partycji oraz decyduje, który system operacyjny uruchomić. Gdy dokona wyboru, wybrany system operacyjny przejmuje kontrolę nad komputerem.

Podczas konfiguracji dw├│ch system├│w operacyjnych, program rozruchowy musi zosta─ç poinformowany o wprowadzanych zmianach. Ubuntu zainstaluje program rozruchowy dla ciebie, kt├│ry pozwoli wybra─ç system operacyjny do uruchomienia za ka┼╝dym razem podczas uruchamiania komputera. Ten program rozruchowy nazywa si─Ö GRUB.